Ο αγώνας μας είναι η «πιο δίκαιη υπόθεση, αφού ξεριζωθήκαμε για να ιδρυθεί το Ισραήλ. Οι πρόσφυγες μας ακόμη φυλάνε τα κλειδιά των ισοπεδωμένων τους σπιτιών» δήλωσε, για να εκτιμήσει ότι οι «Συμφωνίες του Όσλο ήταν μεγάλο σφάλμα». Ο Αραφάτ δέχτηκε την αμφίβολη δημιουργία ενός κράτους στο 22% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης. Κάθε φορά που ήμασταν κοντά στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων το Ισραήλ προκαλούσε κρίση, προχωρούσε σε επιθέσεις και επέκταση των εποικισμών. Το απαράδεκτο ευρωπαϊκό σχέδιο, που βρήκε την στήριξη ΗΠΑ-ΟΗΕ-Ρωσίας, ο ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ συνόδευσε την κατασκευή του ΤΕΙΧΟΥΣ της ΝΤΡΟΠΗΣ.
Χαρακτήρισε την επίθεση στη Γάζα «πόλεμο κατά των πολιτών» (ελάχιστες απώλειες της Χαμάς σε σύγκριση με τους αμάχους που μετρούν 1400 νεκρούς και 5400 τραυματίες), αλλά αναφέρθηκε και στις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες της Ισραηλινής κοινωνίας. Οι ρουκέτες ήταν η αφορμή της εισβολής σε μια τεράστια φυλακή 1,5 εκ. ανθρώπων, χωρίς τρόφιμα-καύσιμα-φάρμακα. Τώρα το πρόβλημα των αστέγων είναι τεράστιο. Οικογένειες γυρνούν μέσα στα χαλάσματα αφού 22000 διαμερίσματα και 5000 σπίτια καταστράφηκαν, ισοπεδώθηκαν ξανά από τανκς-μπουλντόζες.
Επίσης, κατέκρινε τις Αραβικές κυβερνήσεις, τους ηγέτες της Ε.Ε., τον ΟΗΕ, τον Μπους-Ομπάμα που έδειξαν ανοχή και στήριξαν τους εγκληματίες του Ισραήλ. «Οι λαοί βγήκαν στους δρόμους ενώ οι κυβερνήσεις συνυπολογίζουν το πετρέλαιο και τα συμφέροντα τους». Όλοι αυτοί έδωσαν αβάντα στο Ισραήλ να καταλάβει τη Γάζα, το στήριξαν μέχρι να ικανοποιήσει τους στόχους του και μετά βρήκαν πρόφαση για να κηρύξουν μονομερή εκεχειρία, που δεν τηρεί ο Ισραηλινός στρατός.
Στηλίτευσε την υποκρισία της Ε.Ε. Η Ευρωβουλή, με ψήφισμα κατάγγελλε το Ισραήλ για λογοκρισία, εξαιτίας των παρεμβάσεων του στο έργο των δημοσιογράφων, αλλά δεν έβγαλε ψήφισμα καταδίκης της Σφαγής!!!
Ο Παύλος Αντωνόπουλος, με το μοναδικό του ήθος, περιέγραψε την παρουσία της Αποστολής Συνδικαλιστών στη βομβαρδιζόμενη Γάζα. Αναφέρθηκε στα κατασταλτικά μέτρα στην Αίγυπτο, όπου παντού υπήρχαν περίπολοι και μπλόκα που απαγόρευαν τις διαδηλώσεις. Χαρακτήρισε την αλληλεγγύη της Αιγύπτου «πουλημένη υπόθεση»: μπλόκα-εμπόδια υπήρχαν και στο δρόμο για τη Γάζα. Στα σύνορα με τη Ράφα η ανθρωπιστική βοήθεια πέρναγε με το σταγονόμετρο, ενώ τα παρκαρισμένα αιγυπτιακά ασθενοφόρα κάλυπταν τις ανάγκες του «θεαθήναι» και όχι των τραυματισμένων Παλαιστινίων.
Το Αιγυπτιακό Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας εμπόδισε αρχικά το πέρασμα της Αποστολής των Ελλήνων Συνδικαλιστών στη Ράφα προφασιζόμενο «τους κινδύνους για την προσωπική τους ασφάλεια».
Τελικά, μπόρεσαν να περάσουν τα σύνορα. Αποκάλυψε ότι οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί συνεχιζόντουσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκεχειρίας. Ακόμη και τα ασθενοφόρα, με τα οποία συχνά γίνονταν η μεταφορά των ξένων αποστολών δέχονταν τα δολοφονικά πυρά των ισραηλινών τανκς.
Η αποστολή τους κατέλυσε σε ένα δεκαόροφο κτίριο και μάλιστα όχι στα βαθιά υπόγεια, αλλά στο 9ο όροφο. Ενώ οι βόμβες δεν σταμάτησαν να πέφτουν ούτε για μισή ώρα, γρήγορα ανακάλυψαν ότι η Χαμάς τους είχε χρησιμοποιήσει ως ΑΣΠΙΔΑ, αφού στους πρώτους ορόφους του κτιρίου στεγάζονταν αστυνομικές υπηρεσίες της Χαμάς, δηλαδή ένας επικίνδυνος στρατιωτικός στόχος!!!
Ενώ πήγαν να δηλώσουν την συμπαράσταση τους δεν είδαν πουθενά έναν ένοπλο. Τα πραγματικά θύματα ήταν οι Άμαχοι. Στα νοσοκομεία είδαν βαριά τραυματίες από βόμβες φωσφόρου, καμένους, ακρωτηριασμένους, ανθρώπους που πιθανόν θα κατέληγαν.
Εκτίμησε ότι η συνδιαλλαγή της Φατάχ-Αμπάς με τις ΗΠΑ-Ισραήλ ανοίγει το δρόμο στη Χαμάς, που οικοδομεί Μουσουλμανικό κράτος. Η Αριστερά είναι αδύναμη, συχνά καταδιωκόμενη και από Χαμάς και από Αμπάς. Η οικονομική κρίση είναι τεράστια. Οι Παλαιστίνιοι εργαζόμενοι ή θα λιμοκτονούν στο Γκέτο της Γάζας ή θα εργάζονται ως σκλάβοι στο Ισραήλ αμειβόμενοι με το 1/3 των αντίστοιχων αμοιβών του Ισραηλινού εργάτη. Η παλαιστινιακή αστική τάξη αναλαμβάνει ρόλο υπεργολάβου μεταξύ Παλαιστινίων εργατών και Ισραηλινού κεφαλαίου.
Μίλησε, για κόκκινο νήμα που διαπερνά τα «νέα Δεκεμβριανά», τη Γάζα και την επίθεση στην Κούνεβα. Το κεφάλαιο στοχοποιεί παγκόσμια τους εξεγερμένους λαούς. Απαίτηση να γίνει πράξη το «Προλετάριοι Ενωθείτε» και αγώνες με ταξικά χαρακτηριστικά.
Ο Παλαιστίνιος αγωνιστής Αλέξανδρος Αμπουλέϊλα τόνισε «ζητάμε την υποστήριξη του διεθνούς απελευθερωτικού κινήματος, των κινημάτων, των ελεύθερων ανθρώπων και των προοδευτικών διανοούμενων, συμπεριλαμβανομένων και εβραίων διανοούμενων και εργατών».
Οι συμφωνίες του Όσλο δημιουργούν ένα προσχηματικό Παλαιστινιακό κράτος, ενώ το Ισραήλ συντηρεί και επεκτείνει ένα κράτος Απαρτχάιντ. Στη δημογραφική βόμβα των Παλαιστινίων το Ισραήλ απαντά με το κάλεσμα νέων Εβραίων αποίκων και μέτρα καταστολής. Στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες θέλουν να δώσουν άδεια παραμονής, ώστε να είναι πάντα ΟΜΗΡΟΙ-μετανάστες, στην ίδια τους την πατρίδα. Αναφέρθηκε επίσης στην στάση του λεγόμενου Αραβικού κόσμου τονίζοντας ότι η θέση που λαμβάνουν απέναντι στο Παλαιστινιακό ζήτημα εξαρτάται από κρατικά συμφέροντα και επιδιώξεις, ενώ οι Παλαιστίνιοι συχνά αποτελούν σε Ιράκ-Ιορδανία-Σαουδική Αραβία το στυγνά εκμεταλλευόμενο προλεταριάτο.
Τέλος, ο Κώστας Φωτάκης εκτίμησε ως αιτίες του πολέμου: τον ίδιο τον πόλεμο ως κερδοφόρα επιχείρηση ιδιαίτερα σε εποχή κρίσης, τους αγωγούς και τον έλεγχο της περιοχής, την επιβολή της «Νέας καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Μέσης Ανατολής». Ο ίδιος ο πόλεμος δεν κρύβει την ταξικότητα του, λες και οι ίδιες οι βόμβες αναγράφουν τον ταξικό στόχο που σημαδεύουν. Τόσο στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ στο Λίβανο οι φτωχογειτονιές, τα προσφυγικά στρατόπεδα και οι εργατικές συνοικίες στοχοποιούνταν ενώ σε διπλανούς δρόμους και παραλίες η Λιβανέζικη αστική τάξη έπινε αμέριμνη το ποτό της ή απολάμβανε το μπάνιο της….
Χαρακτήρισε το Παλαιστινιακό ζήτημα ως βαθιά ταξικό. Η παλαιστινιακή άρχουσα τάξη διαπραγματεύτηκε και συμβιβάστηκε, δημιούργησε ένα αυταρχικό, διεφθαρμένο καθεστώς, αδύναμο να εκφράσει τον πόθο της ΛΕΥΤΕΡΙΆΣ. Ενάντια σε αυτά στράφηκε η 2η Ιντιφάντα, που υποστηρίχθηκε διεθνώς από το αντιπολεμικό κίνημα, το κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, μεταδίδοντας τη φλόγα της εξέγερσης.
Η Χαμάς δημιουργείται με την στήριξη ΗΠΑ-Ισραήλ, ως αντίπαλο δέος της PLO, οικοδομώντας δομές κοινωνικού κράτους με τα δολάρια των μουσουλμανικών σκοταδιστικών καθεστώτων, εκμεταλλεύεται το κενό της Αριστεράς, και απέναντι στον συμβιβασμένο Αμπάς φαντάζει ως μόνη Αντίσταση. Η δολοφονία του Αραφάτ ανοίγει το δρόμο του εμφυλίου, ενώ η Χαμάς ως κυβέρνηση βάζει νερό στο κρασί της, αναγνωρίζει το Ισραήλ και διαπραγματεύεται μαζί του.
Στο αδιέξοδο του Παλαιστινιακού κινήματος, που τόσο πολύ ενθαρρύνεται από Ισραήλ-ΗΠΑ-Ε.Ε., κάθε φορά ο σχηματισμός Εθνικής Κυβέρνησης μοιάζει ένας αγώνας για να μοιραστεί η εξουσία και η ξένη οικονομική βοήθεια, ενώ ο λαός μένει στο περιθώριο. Αστοί Παλαιστίνιοι και γαιοκτήμονες βρίσκονται στη μια μεριά και φτωχά, εργατικά στρώματα της πόλης και υπαίθρου από την άλλη.
Στο δράμα των Παλαιστινίων συμβάλλει όμως και η ελληνική κυβέρνηση. Υπογράφει και εφαρμόζει οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες με το κράτος φονιά του Ισραήλ. Το λιμάνι του Αστακού μετατρέπεται σε βασικό σταθμό μεταφοράς αμερικανικών όπλων στο Ισραήλ.. Ενώ το ΚΥΣΕΑ αποφασίζει ελληνική στρατιωτική συμμετοχή στην ενδεχομένη αποστολή πολυεθνικής δύναμης στα σύνορα Αιγύπτου-Γάζας.
Από την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε αναδείχτηκε η δράση του κινήματος ειρήνης στο ίδιο το Ισραήλ και προέκυψε η ανάγκη να μιλήσουμε για ένα νέο εργατικό αντικαπιταλιστικό διεθνιστικό εργατικό κίνημα αφού η ταξική απελευθέρωση συνδέεται ξεκάθαρα με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, όπως η Δεύτερη Ιντιφάντα.
Η προσπάθεια μας δεν κρίνεται στην όσο το δυνατόν ευρύτερη αλληλεγγύη μας, αλλά στην ανάπτυξη κοινών αγώνων. Για να σταματήσουν οι σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ και να μπλοκαριστούν οι συμφωνίες. Για να μην ξαναβγεί Έλληνας φαντάρος από τα σύνορα και να διαλυθεί ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ. Να αναλάβει η διεθνής κοινότητα, ΟΗΕ-ΗΠΑ-ΕΕ-Ισραήλ την ανοικοδόμηση της Παλαιστίνης. Λύση στην Παλαιστίνη είναι η οικοδόμηση ενός Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα εδάφη του 1967, απόρροια ενός κινήματος που σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο θα μάχεται ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, για την κατάργηση του παράλογου καθεστώτος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Να παύσει ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και να ανατραπεί η Νέα Καπιταλιστική Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων. Να μπλοκάρουμε τις αγορές όπλων.
Άλλος ομιλητής πρόβαλε την ανάγκη να ηττηθεί και ανατραπεί η κυβέρνηση του πολέμου-των εξοπλισμών και της αντεργατικής πολιτικής της ΝΔ και της αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ που μας θέλει στο ίδιο έργο, του εργατικού μεσαίωνα και των πολεμικών σφαγών, θεατές.
Για αυτό το λόγο απαιτείται ένα διαφορετικό αντιπολεμικό κίνημα που θα ενώνει διεθνώς τον κόσμο της εργασίας και τα κινήματα. Μακριά από τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που βάζουν πλάτη στην εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής και αρνούνται το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής. Ανεξάρτητο αντιπολεμικό κίνημα, που θα οικοδομείται από τα κάτω και αριστερά, αντικαπιταλιστικά και δε θα υποτάσσεται σε ετερόκλητες συμμαχίες με αστικά κόμματα εξουσίας και κρατικές επιδιώξεις.
Videos από τις "ειρηνευτικές επιχειρήσεις" του Ισραηλινού πολεμικού ναυτικού, εναντίων Παλαιστίνιων ψαράδων.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
